Vanwege een familielid leerde je mensen van het Opus Dei kennen en deed je mee met catechese avonden en later ook de bezinningsavonden. Waarom verwelkomde je activiteiten van het Opus Dei?

Ik zag het als een waardevol iets.

Wat was dat waardevolle?

Ik kreeg een diepere vorm van kennis van het Katholieke geloof en de vorming had een rijke inhoud, het was iets wat ik nog niet eerder had gehoord.

Welke ontwikkeling heb je zelf meegemaakt?

Als kind heb ik nooit leren biechten en ik wist ook niet wat de sacramenten inhouden. Door de vorming die ik kreeg is het van een cultureel iets doorontwikkeld naar een hoger niveau en een diepere beleving, waar ik meer achter ben gaan staan.

Hoe heeft het Opus Dei jou geholpen?

Als eerste kreeg ik de mogelijkheid om te biechten. Dat is het sacrament voor de vergeving van de zonden. Daardoor kon ik beter aan mezelf werken door mijn zondigheid onder ogen te zien en daardoor tevens een uitweg te bieden. En een verdiepende laag van gebedsleven waarin je bij de hand wordt genomen. In de meditatie doe je inspiratie op hoe je kan bidden.

Ben je een ander soort christen van geworden?

Ja, van cultuur-christen naar een belijdend christen, een christen die zijn geloof in het dagelijks leven beleeft.

Je volgt al zes jaar een maandelijkse bezinningsavond...

Ja, mijn eerste bezinningsavond was in Utrecht. Ik had er heel veel aan om tegenover het tabernakel te zitten en me over te geven aan de stilte, het je kunnen overgeven aan de stilte. Iets wat ik thuis nooit kan of lukt. Misschien ook niet tijdens de Mis, omdat er zoveel prikkels zijn van andere mensen en muziek. In de stilte voor het tabernakel lukt het mij beter om te bidden, om in gesprek te gaan met Christus.

Waarom ga je bezinnen?

Omdat ik het nodig heb, een stapje terug te doen en te bidden. En vaak ook om te biechten. En daarnaast is er ook de voordracht van een leek, waarin je geloofskennis opdoet die je anders niet zou kennen. Er zijn altijd bijzondere onderwerpen die mij juist in het dagelijks leven helpen. Je leert tijdens de voordracht die punten te zien waar groei, met vanzelfsprekend enige inspanning, mogelijk is. En ook de teamspirit, er zijn ook anderen, je bent niet alleen onderweg en door er samen te zijn en daar trouw in te zijn versterk je elkaar. Dat je weet dat er andere mannen zijn die net zo’n passie hebben.

En welke uitdagingen kwam je tegen?

We begonnen een aantal jaar geleden met een groep jong volwassenen en ik weet van anderen dat ze de duur initieel lastig vonden. Het is niet heel interactief. Soms volg je niet alles wat de priester zegt tijdens de meditatie, maar dat is niet erg, want tijdens de meditatie kun je ook in stilte bidden op je eigen manier. Vaak versta je de onderwerpen die er toe doen toch wel.

En als je iemand zou uitnodigen, wat zou je zeggen?

Weinig prikkels kunnen uitdagend zijn, het is niet erg om even zo’n ongemak te ervaren, dat de tijd langzamer gaat. Het is voor mij heel belangrijk om iets te hebben waardoor je op een makkelijke manier een stap terug kan zetten.

In de thuissfeer kan het lastig zijn om in rust te bidden. De bezinningsavond zie ik daarom als een cadeau, dat mij helpt een beter gebedsleven op te bouwen en te werken aan mijn persoonlijkheid.

Hoe ga je naar huis?

Vaak denk je: ik ben opgeladen. Maar als je thuis komt land je vrij snel weer in de realiteit. Je hebt die bezinning gehad, maar thuis kan je in een heel andere modus zitten.

Heb je er dan nog wel wat aan?

Ja, ik denk het wel. 

Je hebt ook deelgenomen aan een reeks van bezinningsdagen, deze duren meestal drie dagen. hoe was dat?

De bezinningsdagen waren vergelijkbaar met een bezinningsavond, maar dan intensiever. Het leverde me een enorme verdieping van mijn geloofsleven op. Vooral de gesprekken met de priester vond ik fijn en de meditaties vond ik inspirerend. Door de hoeveelheid stof merkte ik op een gegeven moment wel dat ik wat verzadigd raakte. Toen ben ik gaan sporten en kon ik er weer tegen aan.

Wat betekent het in je dagelijks leven?

Ik ben anders gaan kijken naar mijn werk. Dat je werk een diepere dimensie krijgt, dat je het kan opdragen, en dat je je er van bewust bent dat het ook een offer is.

En het gezinsleven?

Dat het ook een offer is, dat alles een offer kan zijn, dat betekent het Opus Dei, het Werk van God.

Waar droom je over, over de toekomst?

Dat mijn gezin ondernemend is en veel liefde uitstraalt. Het lijkt me heel leuk dat mijn kinderen niet alleen mijn kinderen zijn, maar ook mijn vrienden. Ik wil betrokken zijn bij mijn vrouw en de kinderen, de hobby’s en mooie momenten met ze delen.

Wat is het Opus Dei voor jou?

Door wat ik heb geleerd, dat je van de hele dag een offer zou kunnen maken. Dat je God als een vriend mee kan nemen in het werk en de gebeurtenissen van de dag. Waardoor alles tot iets positiefs wordt, ook de moeilijke dingen, namelijk tot een geschenk voor de Heer.

Klik hier om de reeks bezinningsdagen voor 2023 te bekijken.