Hulp uit de hemel

De heiligen hebben in deze wereld geleefd om God en de medemens lief te hebben, in navolging van Jezus Christus die «langskwam om goed te doen». Daarna als ze in de hemel zijn gekomen houden ze, zoals de ‘Catechismus van de Katholieke Kerk’ leert, niet op zorg te dragen voor hen die ze op aarde hebben achtergelaten.

“Als God mij roept en opneemt in de hemel, zal ik jullie vandaaruit veel meer en veel beter kunnen helpen”.

Vanaf de dag van zijn overlijden, 26 juni 1975, zijn in de hoofdzetel van de Prelatuur van het Opus Dei in Rome vanuit alle delen van de wereld berichten binnengestroomd van gunsten, toegeschreven aan de voorspraak van Jozefmaria Escrivá de Balaguer: bekeringen, beslissingen om het christelijke geloof diepgaander te praktiseren, genezingen, materiële gunsten ... Het is de weerklank van een devotie die de Heilige Stoel als “een ware uiting van de godsvrucht van de gewone gelovige” bestempelt.

De voorspraak van de heiligen

De heiligen hebben in deze wereld geleefd om God en de medemens lief te hebben, in navolging van Jezus Christus die «langskwam om goed te doen». Daarna als ze in de hemel zijn gekomen houden ze, zoals de Catechismus van de Katholieke Kerk leert, niet op zorg te dragen voor hen die ze op aarde hebben achtergelaten. Hun voorspraak is binnen het heilsplan van God de meest verheven vorm van dienstbaarheid. We kunnen en moeten tot hen bidden, dat ze voor ons en voor de hele wereld een voorspraak zijn» (nr. 2683).

Het begon allemaal met een gebed

Veel mensen zijn begonnen tot de heilige Jozefmaria te bidden doordat ze -vaak toevallig- bidprentje van de Heilige Jozefmaria bezaten.

Op de markt

“Ik bid iedere dag tot de Monseigneur -schrijft een vrouw uit Guatemala die op de markt staat—, en ik zou dankbaar zijn als u me kopieën van het gebed kunt sturen voor een aantal mensen die gunsten van de Monseigneur willen krijgen, want ik heb hen verteld dat hij voor wonderbaarlijke genezingen van de zieken kan zorgen en dat hij de vloek van het alcoholisme kan genezen, en sommigen hebben deze wonderen al mogen aanschouwen. Daarom verzoek ik u, mij meer bidprentjes.

Vanuit de gevangenis

De volgende brief werd jaren geleden geschreven; nog vóór de zaligverklaring van Mgr. Escrivá. Hij komt uit de gevangenis. "Ik heb uw bidprentjes".

In de woestijn

Vaak gaat het bidprentje van hand tot hand en komt uiteindelijk op de meest afgelegen plaatsen terecht. Een Chileense advocaat maakte het volgende mee: “Een paar maanden geleden vertrokken mijn collega en ik naar het noorden van het land. We moesten verschillende dorpen en steden langs om te kijken hoe het er met enige rechtzaken voor stond. De weg ging door uitgestrekte delen van een van de droogste woestijnen van de wereld, de Atacama woestijn. We hadden de tijd, dus besloten we de Valle de Encanto (Vallei van de betovering), een archeologische bezienswaardigheid in deze streek, te gaan bezoeken. De weg was slecht begaanbaar en soms was het moeilijk de weg van de woestijn te onderscheiden. We arriveerden bij de entree van de bezienswaardigheid. Na binnenkomst begon ik de primitieve kunstvoorwerpen die uitgestald waren te bekijken. Groot was mijn verbazing toen ik een bidprentje van Monseigneur Escrivá, een beetje verbleekt door de zon, zag dat aan de muur was geprikt. Ik vroeg de suppoost of hij tot hem bad en hij antwoordde van wel en dat hij al jarenlang een grote devotie voor hem had".

In het ziekenhuis

“In Galway —schrijft een dokter vanuit Ierland—, herkennen veel mensen Monseigneur Escrivá wanneer ik hen een bidprentje aanbied. Sommigen zeggen tegen me: «Ik heb dat gebed al heel lang en ik bid het altijd». Anderen voegen daar met overtuiging aan toe: «het is een heel mooi gebed». In het ziekenhuis waar ik werk kun je het vinden op de nachtkastjes van de zieken, aan het hoofdeinde van de bedden, op vensterbanken... Soms hebben de zieken het overgeschreven om het aan hun familieleden te geven. Velen bidden op voorspraak van Monseigneur Escrivá om hun ziekte te overwinnen, anderen geven het bidprentje aan hun familieleden om te bidden voor hun herstel. Ze gaan er heel respectvol mee om en zijn erg blij wanneer ze een nieuw prentje ontvangen".