Deze begon met een heilige Mis voorgegaan door Monseigneur Léonard en werd voortgezet in het begin van de namiddag met een conferentie van de Aartsbisschop van Mechelen-Brussel onder de titel “Het huwelijk, een christelijke roeping”.

In zijn homilie in de nokvolle kerk Sint Jacob op de Koudenberg onderstreepte Monseigneur Léonard het verband tussen de lezingen van de Mis en de spiritualiteit van de heilige Josemaría, overleden 40 jaar geleden, op 26 juni 1975. Het verhaal van de schepping dat wij zo lezen in het boek Genesis stelt het fundamenteel goede van de schepping in het licht. In deze zin is het werk van de mens midden in de wereld een positieve realiteit. Meer nog, de aardse werkelijkheden zijn een plaats tot heiliging. Het gaat om een baanbrekende boodschap van de heilige Josemaría, ver vóór het Tweede Vaticaans concilie en de Pastorale Constitutie Gaudium et Spes. Het Evangelie van de wonderbare visvangst, anderzijds, is het beeld van de missionaire opdracht die een kenmerk was van de heilige Josemaría. Christus zegt aan de heilige Petrus en zegt aan ons: Voortaan zult ge mensen vangen. Hoe doen we dat? Door ons vertrouwen te vestigen op de genade van God. En dan de Brief aan de Romeinen: deze onderstreept een derde kenmerk van de heilige Josemaría: zijn rustige zekerheid dat God onze Vader is en wij zijn kinderen. Monseigneur Léonard sloot zijn homilie af met deze woorden: “Wij willen vandaag danken omdat deze spiritualiteit 50 jaar geleden in België is aangekomen, voor al de vruchten die wij ervan kennen, en waarvoor wij dank zeggen.”

Op het einde van de viering heeft de opkomst eraan gehouden aan Monseigneur Léonard haar dankbaarheid te betuigen door deze dankwoorden en door een krachtig applaus:“Wij houden eraan U te danken voor uw priesterleven en uw bisschopszending, eerst te Namen en daarna te Mechelen-Brussel, voor de talrijke priesterroepingen die U hebt opgewekt, voor de vruchten van uw onvermoeibare bezoeken in alle hoeken van uw opeenvolgende bisdommen, voor uw geschreven en gesproken magisterium, talrijk en verrijkend, voor uw verdediging van het gezin, voor uw bezorgdheid voor zo vele door hun bestaan gekwetste personen, voor uw voorbeeld van godsvrucht en liefde voor de Eucharistie, voor het milde onthaal dat U hebt voorbehouden voor de nieuwe realiteiten van de Kerk, voor uw trouw aan de Kerk en aan de paus en voor zo vele andere zaken. “

Na de maaltijdpause hebben meer dan 300 personen het auditorium Lippens van de Koninklijke Bibliotheek van België betreden om er de conferentie van Monseigneur Léonard over het thema “Het huwelijk, een christelijke roeping” te aanhoren. De titel ervan is overgenomen van een homilie van de heilige Josemaría. Het is ook een zeer actueel thema van bedenkingen in het leven van de Kerk, bij het aankomen van de volgende synode.

De spreker heeft in het bijzonder de realiteit beklemtoond dat het christelijk geloof een godsdienst is van het lichaam. Inderdaad, het christendom zegt niets anders dan dat God een lichaam heeft, dat Maria de moeder is van het mensgeworden Woord, dat het lichaam van Christus vernederd en verheerlijkt werd, dat de Eucharistie het sacrament is van het lichaam en bloed van Jezus, dat aan ons lichaam de verrijzenis en de verheerlijking beloofd is. Indien in de christelijke godsdienst het lichaam zulk een waardigheid heeft, dan is het ook zo met de seksualiteit en, meer globaal, met de grootsheid van de menselijke liefde.

Het grote mysterie van de liefde en de seksualiteit kan in een christelijke optiek slechts begrepen worden in het licht van de liefde van Christus voor zijn Bruid de Kerk, van het huwelijksverbond tussen Jezus en de Kerk. De diepe zin van de liefde en de seksualiteit tussen man en vrouw vindt hier zijn grondslag. Het is niet zo maar dat bij het begin God hen man en vrouw heeft geschapen. De menselijke liefde is gegrift in de kern zelf van de gedachte van de Schepper. De echtelijke eenheid van man en vrouw is onafscheidelijk verbonden met de grootste liefdesdaad van de Geschiedenis, de liefde van Jezus die Zijn bloed vergiet op het kruis voor het heil van de mensheid.

Wat zijn de kenmerken van deze liefde van Christus, de nieuwe Adam, voor zijn Kerk, de nieuwe Eva? Deze liefde is een waar verbond dat uitgedrukt wordt in een authentieke zelfgave, het is een liefde van het hart en het lichaam, tegelijk spiritueel en vleselijk. Het is een eeuwige liefde, en ook een milde en vruchtbare liefde. Deze liefde wordt ook uitgedrukt in de echtelijke ontmoeting van de Eucharistie waar Christus zegt: “Dit is mijn lichaam dat voor u wordt overgeleverd.” Het zijn dezelfde trekken die het kenmerk moeten zijn van de menselijke liefde tussen een man en een vrouw.

Zo zegent de Kerk het echtelijk verbond van man en vrouw, op voorwaarde dat het gewild wordt als onontbindbaar trouw en open voor de gave van het leven, naar het beeld van het verbond tussen Christus en zijn Kerk. Zij beschouwt het zelfs als een sacrament, dat wil zeggen een werkzaam teken van de aanwezigheid van Gods liefde in deze wereld. Ja, het huwelijk is wel een christelijke roeping, besloot de spreker, onder het applaus van de aanhoorders, wijd samengesteld uit ...verloofden en gehuwden.